Bir insan aynı tarihte hem hüznü hem mutluluğu yaşayabilir mi? Takvimlerden 21.02.2013. Hayattaki tek değerli varlığım olan Annemi kaybetmenin hüznü insanın sevdikleri ne kadar uzun yaşarsa yaşasın, kaç yaşında olursa olsun. Ölüm çaresiz kılar insanı, dediğim gibi kaç yaşında olursa olsun yarım kalan yaşanılacak onlarca planlarınız vardır. Baştan sona acı verir sevdiklerini hele ki anneni kaybetmek, atalarımız sıralı ölüm versin demişler elbette bir evladın ana babasından önce hayata veda etmesi çok zordur. Ama evlatları içinde ana babasını kaybetmek kaç yaşında olursa olsun insanı çaresiz kılar, yetim, öksüz htirir. Bana her daim sevgiyle bakan modern laik, kültürlü mükemmel bir anneye sahip olan şanslı insanlardan biri oldum, ben. Annemi kaybettiğimde 39 yaşındaydım beni her zaman küçük bir çocuk gibi görür, küçük kızını koruyup kollamaya çalışırdı. Evden her çıkışımda arkamdan dualar eder yollarda dikkatli gidip gelmemi söylerdi. Onun sevgisi sadece kalbinde değil, güneş gibi aydınlık yüzünde herkes tarafından hayranlık duyulan incecik küçük zarif ellerinde eşsiz ruhundaydı. Yavrum diye sarılması ki çok özledim LDünya’ya bedeldi. Şu bir gerçek ki bir insan annesi ölünce büyüyor. Dünya’nın nasıl bir çark içerinde döndüğünü insanların gerçek benliğini işte o zaman kavrıyor. Elbette dünya ölümlü kimse sonsuza kadar yaşamayacak bu mümkün değil ama bazı kimseler vardır toprağa, bazı kimselerde kalplere gömülür. Ölseler de isimlerini sonsuza dek yaşatmayı başarırlar. Annemin isminin yaşaması gerektiğini düşündüğüm için şimdilik sadece Leman Gebizli Tüm Engellilere Umut ışığı Derneğini kurdum.15.02.2015 Derneğimizde Annemin geleneğini devam ettirmeye çalışıyoruz. Onun insanlara bakış açısında ilerleyerek herkesin elinden tutup umut köprüsü olmak için çalışıyor, bu çalışmalarda Derneğimiz adına şu an için geleceğimizin teminatı olan başarılı gençlerimize Üniversite 1. sınıftan başlayarak karşılıksız burs sağlıyor. Bunun yanında gıda, eşya, kıyafet, tekerlekli sandalye, vs. gibi desteklerimizi Leman annemiz adına severek isteyerek yapıyoruz. Tabi ki bu işleri tek başıma gerçekleştirmem imkânsız canla başla çalışan başta UTEF Genel Başkanımız Sayın Mete Kaçar, Dernek üyelerimiz ve elbette ki hayırseverlerimiz sayesinde gerçekleştiriyoruz. Buradan bir cimdik dahi katkıda bulunan herkese binlerce kez teşekkür ediyor. Her birine Allah razı olsun diyorum. Anacığımın ruhu şad mekânı cennet, yolu güneş gibi aydınlık olsun inşallah. Diğer tarafta ise adeta evladım diyerek bağrıma bastığım, başarıları ile gurur duyduğum gecemi gündüzüme kattığım, daha neler yapabiliriz? Nasıl projeler geliştirir, insanlara umut ışığı saçarız diyerek gayret gösterdiğim, UTEF’in Uluslararası Tüm Engelliler Yaşlılar Kimsesizler Federasyonu 10. Kuruluş yıldönümü 22.02.2009 UTEF ’in Kurucu Genel Başkanımız Sayın Mete Kaçar Türkiye’de ve Yurtdışındaki il ve ilçe Temsilcilerimizle gece gündüz demeden nerede bir hasta, nerede yaşlı, kimsesiz, garip, öksüz, yetim, engelli varsa onların ve ailelerinin yanlarında yer alıyor. Geleceğin mimarı gençlerimizin ellerinden tutarak karşılıksız burs desteği sağlarken, Engellilerimize akülü, aküsüz tekerlekli sandalye veriyor. Gıda paketleri dağıtırken sadece balık yedirmiyor balıkta tutmayı öğretiyor. İş imkânları yaratıyor. En büyük idealimiz çok büyük çapta Engelli ve Yaşlılarımızı barındıracak sağlıklı yaşam köyümüzü kurmak. Kuruluş yıldönümümüzde rabbimden diliyor ve istiyorum, bu arzumuz en kısa zaman dilimi içerinde hayata geçsin. İnşallah Bizlere destek olan tüm il ilçe Temsilcilerimize, hayırsever dostlarımıza, yazımı okuyarak âmin diyen tüm okurlarıma sonsuz teşekkürler. Kalplerinizden merhamet, sevgi ve umut ışığı eksik olmasın sevgiyle kalın.