İşçi işe geldiği halde işveren işçiyi çalıştırmazsa işveren işçiye ücretini tam olarak ödemek zorundadır. İş Yasası’nın 66/c maddesi “İşçinin işinde ve her an iş görmeye hazır bir halde bulunmakla beraber çalıştırılmaksızın ve çıkacak işi bekleyerek boş geçirdiği” sürelerin çalışma sürelerinden sayılacağı hükmünü getirmiştir. 6098 sayılı TBK 408. maddesine göre de “İşveren, iş görme ediminin yerine getirilmesini kusuruyla engellerse veya edimi kabulde temerrüde düşerse, işçiye ücretini ödemekle yükümlü olup, işçiden bu edimini daha sonra yerine getirmesini isteyemez.” İşçi işyerine saatinde gelmiş, çalışmaya hazır halde işyerinde bulunmuşsa iş sözleşmesinden doğan yükümlülüğünü yerine getirmiştir. İşveren işe hazır olan işçiyi çalıştırmazsa bunun sorumluğuna katlanmak ve işçiyi çalıştırmasa da ücretini tam olarak ödemekle yükümlüdür. İşçinin işe hazır olarak beklemesine karşın işçiyi çalıştırmayan işverenin ücret ödeme yükümlülüğünü sınırlandıran istisna, işverenin “zorlayıcı nedenlerle” işçiye iş verememesi halidir. Zorlayıcı nedenlerle işe hazır olan işçiye iş veremeyen işveren bir hafta süreyle işçiyi çalıştırmasa da yarım ücret ödemek zorundadır. Bir haftadan sonra işverenin ücret ödeme yükümlüğü ortadan kalkar. İşçi dilerse iş sözleşmesini haklı nedenlerle sona erdirir. Bu durumda işveren işçiye kıdem tazminatı ödemek zorundadır. Her ne kadar işçi haklı nedenlerle iş sözleşmesini sona erdirmiş olsa da bu durumda ihbar tazminatı isteyemez. İşveren de haklı nedenlerle iş sözleşmesini sona erdiren işçiden ihbar önellerine uymasını isteyemez. İşçinin işe hazır olmasına karşın işçiyi çalıştırmayan işverene bir hafta yarım ücret ödeme olanağı veren bu istisnai düzenleme sadece “zorlayıcı nedenlerin” varlığı halinde uygulanabilir. “Zorlayıcı nedenler” ile “zorunlu nedenler” aynı şey değildir. İşverenin üretimi durdurmak zorunda kaldığı her durum için zorunlu nedenlerin varlığından söz etmek de olanaklı değildir. 4857 sayılı İş Yasası öncelikle “zorlayıcı neden” “zorunlu neden” ayrımı yapmıştır. Zorlayıcı nedenlerle üretimin durması halinde ücret ödeme yükümlülüğü 1 hafta süreyle yarım ücrete düşerken zorunlu nedenlerle işverenin işçiye iş verememesi hallerinde ücret ödeme yükümlüğünü ortadan kaldıran bir düzenleme yasada yer almamıştır.